Kaburyo.

Kanina pa nakatanga

Sa buhay ay walang magawa.

Nag-isip gumawa ng tula,

Upang ang inip ay bahagyang maapula.

Ngunit ano itong nangyayari?

Daliri ko’y tila walang pakundangan at puri.

Nagsasayang ng panahong pumindot ng mga salita,

Na sa isip ng nagbabasa’y pawang mga walang kwentang dada.

Sa aking pagpapatuloy,

Pang-unawa mo sana’y wag mapurdoy.

Ako’y isa lamang bata…

Na sa kawalan ng pagkakaabalaha’y gumawa ng tula.

Marami kang magagawa

Ngunit pumarito ka.

Salamat igan,

At ika’y nagpakita ng kagiliwan.

Pero ito ang sasabihin ko

Wala kang mapapala sa pagbabasa nito

Mabuti pang matulog ka na lang..

O di kaya’y kuskusin ang lababo.

O sya kaibigan.

Hanggang dito na lamang.

Isa akong henyo…

Na baka pagkatapos nito’y

gumawa pa ng panibago.