Abortion.

Nay.. limang buwan na rin pala ko dito no.
Tagal na rin.
Sana nakikita na po kita.
Siguro nay ang ganda ganda nyo?
Sana maging kagaya mo ko paglaki ko.
Mejo naririnig na rin po kita.
Ang sarap sarap pakinggan ng boses nyo Nay!

Pero bakit parang palagi po kayong malungkot?

Nay! Nabubuka ko na po ang mga kamay ko!
Ang galing nga e.
Gusto kitang hawakan.
Ang saya siguro sa pakiramdam pag yakap ka no nay?
Di na ko makapaghintay.

Pero nay? May problema ka po ba?

Nakakainip naman dito nay!
Gusto ko ng lumabas.
Gusto na kitang makita at mahagkan.
Iniisip ko na rin yung pakiramdam kapag pinaghehele mo na ko.
Ang saya saya ko siguro nun nay!

Pero sana masaya ka rin..

Nay.. ano po yung ‘laglag‘?
Masarap po ba yun?
Naririnig ko kasi kayo minsan..
Gagawin mo po ba sa akin yun?

Malimit ka na pong umiyak.
Di po ba kayo masaya sa kin?
Nay… wag ka nang malungkot.
Nalulungkot din kasi ako.

Nay.. nahihilo po ako.
May nakain ata kayong di maganda.
Matapang po yung lasa.
Mapakla saka mapait.
Yun po ba yung sinasabi nyong gamot pampalaglag?
Di pala masarap nay.
Wag na po yung ganun.

(makalipas ang isang linggo..)

Pinaliwanag na po sakin ni Ama ang ibig sabihin ng ‘laglag’

Bakit nay?

Di nyo po ba ko gusto…
Di nyo po ba ako mahal?
Kasi nay.. ikaw po.. Mahal na mahal ko.
Bat nyo po ginawa yun?
Nalungkot po ako ng sobra..
Pero ang sabi ni Ama, magpatawad ako.
Siguro di lang ako nararapat sa mundo
Aalagaan naman daw ako ni Ama dito.
Sayang..
Poprotektahan pa naman sana kita pag labas ko.
Pero mukhang dito nalang kita magagabayan..
Sige nay. Alis na po ako.
Mag-iingat ka ah..
Nay.. Mahal na mahal kita..
Kahit hindi mo ko tinanggap.

buhay ng maituturing ang bawat musmos sa bawat sinapupunan. at malinaw na pagkitil ng buhay na iyon ang pagsasagawa ng ‘abortion’. hindi ikaw o ako ang lubos na may karapatang tanggalan ng karapatang mabuhay ang isang nilalang. hindi tayo Diyos.